باب دل : مجموعه اشعار مهدوی

شعری به رسم هديه...سلامی به رسم ياد

روز تولد تو سپردم به دست باد

ای باد راه خانه موعودمان کجاست

ای رودهای گمشده مقصودمان کجاست

ای کاش باد بود و غزل بود و جاده ها

می آمديم سوی تو ما پا پياده ها

می آمديم عرض ادب، عرض احترام

تبريک عيد و گفتن لبيک يا امام

می آمديم و هديه ناقابلی...که نيست

با چشمهای منتظر و با دلی که نيست

روز تولد تو زمين مهربان تر است

خورشيد شاد تر شده گويا جوان تر است

کوچه به کوچه زمزمه طاق نصرت است

عيد است و جمکران تو امشب قيامت است

چشمم به سمت آينه‌های مقابلت

قلبی شکسته دارم و شعری که مايلت

دورم ولی تو مرحمتت دير و دور نيست

بودن فقط منوط به شرط ظهور نيست

مادر بزرگ گفت که او حی و حاضر است

بر هر چه می کنيم نگهبان و ناظر است

دستش گره گشاست نگاهش گره گشاست

يک خنده روی صورت ماهش گره گشاست

ای دل چرا شکسته و ساکت نشسته ای

چيزی بگو که ندبه و آهش گره گشاست

شعبان کرامت است و شفاعت علی الخصوص

ماه تمام نيمه ماهش گره گشاست

شب پشت شب گره به گلوی غزل زده

حلقه به حلقه زلف سياهش گره گشاست

حلقه به حلقه در زده تبريک گفته ام

نام تو را درين شب تاريک گفته ام

نام تو روشنايی صبح است و راز عشق

خواندم پس از اذان طلوعت نماز عشق

روز تولد است و سلام و ارادتی

دادم به دست باد به شوق زيارتی

نغمه مستشار نظامی