باب دل : مجموعه اشعار مهدوی

شب یلدای کویر است سحر می گردد

آن که رفته است از این قافله بَر می گردد

قطره قطره عطش افتاد به این خاک غریب

فصل باران که شود بادیه تر می گردد

آسمان غرق ستاره ست اگر صاف شود

زین همه راه یکی راه گذر می گردد

باید از این همه تاری که تنیده ست رهید

در غمش عشق و صبوری ست که پَر می گردد

این بیابان پُر از خار که غایت نشود

میل دریاست که هر قطره گوهر می گردد

گرچه خشک است ولی با نفس قدسی او

نخل امید پُر از بار و ثمر می گردد

ریگزاری که به قارون طمع سیر شود

با کلیم است که عاری زخطر می گردد

مرتضی برخورداری

با تشکر از دوست بزرگواری که این شعر را ارسال فرمودند