اسير مانده
ايم در بهانه های پاپتی
و ميله های
آهنين و عشق های ساعتی
حوالی
نگاهمان دوباره صف کشيده است
صدای
تيک تاک غم , شماره های صنعتی !
امان از
اشتباه های نا تماممان , همان
تفاخر
هميشگی به هيچ های قيمتی !
ميان قرن
حادثه کجاست اتفاق عشق
نمانده در
تسلط همان هبوط لعنتی ؟!
کسی نيامد
از تبار انتظارمان ببين
که مانده
ايم سخت در هجوم بی لياقتی !
عضو شويد
عضويت سريع
