باب دل : مجموعه اشعار مهدوی

اگر روزي تو را مي‌يافتم در ناکجاهايت

سرم را با دو دستم مي‌نهادم پيش پاهايت

پر از تقويم‌هاي کهنه کردم خانۀ خود را

به اميدي که اينک نااميدم از تماشايت

تو با من بودي از آغاز، يعني خواب مي‌رفتم

تکان مي‌داد اگر گهواره‌ام را موج رؤيايت

اگرچه عاشقم اما تو اي آيينه باور کن

نمي‌فهمم دليل وعدۀ امروز و فردايت

تو اصلاً جاي من؛ حالا بگو با من چه مي‌کردي

اگر چون برگ مي‌پوسيد روزي آرزوهايت

عبدالجبار کاکايي